งานเขียนนี้เป็นหนึ่งในภาพชุดที่ได้รับแรงบันดาลใจจากคำบรรบายของนักประวัติศาสตร์อัสซีเรียนลูเซียนในคริสต์ศตวรรษที่ 2 ของงานเขียนกรีกโบราณชิ้นเอกซึ่งปัจจุบันสูญหายไปแล้ว นอกจากนั้นบอตติเชลลีก็ยังใช้ภาพเขียนโบราณ “วีนัสอนาดีโอเมเน” (Venus Anadyomene) โดย อเพลเลส (Apelles) เป็นแบบ ซึ่งคำว่า “Anadyomene” หมายถึงขึ้นมาจากทะเลซึ่งบอตติเชลลีนำมาใช้เป็น “กำเนิดวีนัส” ซึ่งเป็นชื่อที่มารู้จักกันดีในคริสต์ศตวรรษที่ 19th และมีความคล้ายคลึงกับประติมากรรมอโฟรไดทีโดยแพร็กซิเทลีส

บอตติเชลลีไม่เคยเห็นจิตรกรรมฝาผนังของวีนัสที่ปอมเปอี แต่อาจจะเห็นภาพที่ลอกเลียนมาที่มีชื่อเสียงที่เขียนโดยอเพลเลสที่ลูเชียนกล่าวถึง

ในสมัยกรีกโรมันหอยเป็นสัญลักษณ์ของอวัยวะของสตรี

ท่าทางยืนของวีนัสของบอตติเชลลีละม้ายท่ายืนของ “วีนัสแห่งเมดิชิ” ที่เป็นประติมากรรมหินอ่อนจากสมัยกรีกโรมันของงานสะสมของตระกูลเมดิชิ ซึ่งบอตติเชลลีมีโอกาสได้ศึกษา